Βλέποντας το παραπάνω βίντεο, το οποίο έχει κυκλοφορήσει στο διαδίκτυο τελευταία, αναρωτιέμαι τι γίνεται στην περίπτωση που ο άνθρωπος λέει: ‘Είναι μια όμορφη μέρα και δεν θέλω να το δω..’ Στις μέρες μας, οι περισσότεροι αν όχι όλοι έχουμε σκεφτεί κατά αυτόν τον τρόπο. Σίγουρα είναι μια εποχή δοκιμασίας και αλλαγών, μια εποχή που η κοινωνία είναι έτοιμη να καταρρεύσει αλλά ακόμη κι έτσι πρέπει να σταθούμε στα πόδια μας και να καταφύγουμε καθημερινά σε διεξόδους χαράς.. Τουλάχιστον σε αυτή τη χώρα τα άυλα αγαθά, όπως ο ηλιόλουστος ουρανός είναι μη εμπορεύσιμα ακόμη.. Στην περίπτωση του τυφλού δεν υπάρχει επιλογή αν και μπορεί να νιώσει την ζεστασιά του. Στην περίπτωση ενός προβληματισμένου αλλά παρ΄ όλα αυτά υγιούς ανθρώπου όμως; Γιατί δεν επιλέγουμε να σταθούμε μια στιγμή αποστασιοποιημένοι από όλα; Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η φύση είναι το σπίτι μας και είναι σε θέση να μας προσφέρει ψυχική ανάταση..
Δευτέρα 23 Μαΐου 2011
Είναι μια όμορφη μέρα
Βλέποντας το παραπάνω βίντεο, το οποίο έχει κυκλοφορήσει στο διαδίκτυο τελευταία, αναρωτιέμαι τι γίνεται στην περίπτωση που ο άνθρωπος λέει: ‘Είναι μια όμορφη μέρα και δεν θέλω να το δω..’ Στις μέρες μας, οι περισσότεροι αν όχι όλοι έχουμε σκεφτεί κατά αυτόν τον τρόπο. Σίγουρα είναι μια εποχή δοκιμασίας και αλλαγών, μια εποχή που η κοινωνία είναι έτοιμη να καταρρεύσει αλλά ακόμη κι έτσι πρέπει να σταθούμε στα πόδια μας και να καταφύγουμε καθημερινά σε διεξόδους χαράς.. Τουλάχιστον σε αυτή τη χώρα τα άυλα αγαθά, όπως ο ηλιόλουστος ουρανός είναι μη εμπορεύσιμα ακόμη.. Στην περίπτωση του τυφλού δεν υπάρχει επιλογή αν και μπορεί να νιώσει την ζεστασιά του. Στην περίπτωση ενός προβληματισμένου αλλά παρ΄ όλα αυτά υγιούς ανθρώπου όμως; Γιατί δεν επιλέγουμε να σταθούμε μια στιγμή αποστασιοποιημένοι από όλα; Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η φύση είναι το σπίτι μας και είναι σε θέση να μας προσφέρει ψυχική ανάταση..
Τρίτη 3 Μαΐου 2011
Πέμπτη 10 Μαρτίου 2011
Το νομισματικό σύστημα.
Πόσες φορές δεν έχουμε αναρωτηθεί πώς δημιουργείται το χρήμα,απο που δημιουργείται και εν πάσει περιπτώσει πόσο χρήμα μπορεί να δημιουργηθεί.Ποιος ορίζει και ποιος ελέγχει την δημιουργία του.Ψάχνοντας στο διαδίκτυο με σκοπό να απαντήσω στα παραπάνω ερωτήματα βρήκα ένα πολύ ενδιαφέρον βίντεο-ντοκιμαντέρ καθώς και ένα ενδιαφέρον άρθρο.
Το πώς λειτουργεί το νομισματικό σύστημα είναι από τις πιο σημαντικές γνώσεις που ένας σύγχρονος άνθρωπος πρέπει να έχει για να μπορέσει να κατανοήσει την κοινωνία στην οποία ζει.
Πρώτα από όλα το χρήμα δημιουργείται από την Κεντρική Τράπεζα. Η Τράπεζα δέχεται εντολή από την Κυβέρνηση ότι πρέπει να τυπώσει χρήματα. Αυτό συνήθως το κάνει η Κυβέρνηση επειδή το υπάρχον χρήμα δεν της φτάνει να καλύψει τις υποχρεώσεις για τη λειτουργία του Κράτους, την εξυπηρέτηση παλιών κρατικών δανείων, μία ξαφνική φυσική καταστροφή κ.λπ.
Όντως η Τράπεζα τυπώνει χρήματα, υπό έναν όρο· χρεώνει την Κυβέρνηση. Αυτό το χρέος, που στην ουσία αντιστοιχεί ως χρέος όλων των πολιτών του Κράτους προς την Τράπεζα, θα πρέπει να επιστραφεί και μάλιστα με τόκο! Με άλλα λόγια, η Τράπεζα που θα έπρεπε να λειτουργεί υπέρ του Κράτους και της καλύτερης λειτουργίας του, στην ουσία εκμεταλλεύεται την οικονομική δυσκολία του Κράτους, ώστε να το χρεώσει και να απαιτεί επιπλέον και φόρους.
Το ακόμη πιο παράλογο στην υπόθεση είναι, ότι τα τυπωμένα αυτά χρήματα η Τράπεζα τα φτιάχνει με απλό χαρτί και δεν αντιπροσωπεύουν τίποτα αξίας. Δηλαδή η τράπεζα χρεώνει το Κράτος και αξιώνει τόκους, μην έχοντας δώσει τίποτε δικό της παρά χρωματιστά χαρτάκια που καλούνται χαρτονομίσματα.
Α) Οι συνέπειες στους καταναλωτές
Ωστόσο, η χρέωση του Κράτους δεν είναι η χειρότερη συνέπεια από την εγκληματική, αντικοινωνική και απάνθρωπη λειτουργία της Κεντρικής Τράπεζας. Η χείριστη συνέπεια από την «παραγωγή» χρήματος είναι η υποτίμηση του χρήματος που ήδη υπάρχει. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται πληθωρισμός.
Ο πληθωρισμός είναι στην ουσία ένας κρυφός φόρος, και ελάχιστοι από τους πολίτες – καταναλωτές το γνωρίζουν παρά το ότι έχουν μάθει ότι είναι φυσικό να τον πληρώνουν.
Τα αγαθά και οι υπηρεσίες σε μία κοινωνία είναι πάνω κάτω δεδομένες. Όταν αυξηθεί το χρήμα σε αυτήν την κοινωνία αυξάνεται η ζήτηση αγαθών και υπηρεσιών που όμως δεν υπάρχουν. Συνέπεια της μη προσφοράς αυτών των αγαθών και υπηρεσιών είναι να αυξάνεται η τιμή τους. Έτσι στην ουσία, με την παραγωγή καινούργιων χρημάτων και διάθεση τους στην αγορά μιας κοινωνίας, ανεβαίνουν οι τιμές των αγαθών και υπηρεσιών, πέρα από τη χρέωση του ίδιου του κράτους και των συνεπαγόμενων φόρων.
Για τους εμπόρους, αυτό δεν αποτελεί ιδιαίτερο πρόβλημα. Είτε πουλήσουν 10 εμπορεύματα των 100 ευρώ, είτε 5 των 200, τα ίδια χρήματα θα εισρεύσουν στα ταμεία τους. Για τον υπόλοιπο κόσμο όμως, αυτή η δραστηριότητα των Κεντρικών Τραπεζών είναι εγκληματική, αφού εξαιτίας των οι τιμές των αγαθών και υπηρεσιών γιγαντώνονται με αποτέλεσμα να μην μπορούν πλέον να τις πληρώσουν, αποκλειόμενοι έτσι από τα στοιχειώδη που χρειάζονται για να ζήσουν αξιοπρεπώς.
Η απατηλή, αντικοινωνική και άπληστη λειτουργία του σύγχρονου νομισματικού συστήματος ολοκληρώνεται με δύο ακόμη ενέργειες που δίνουν τη χαριστική βολή στα μη προνομιούχα οικονομικά στρώματα του πληθυσμού: τη δημιουργία πλαστών αναγκών μέσω του μάρκετινγκ και τη διαρκή χορήγηση καταναλωτικών δανείων. Από τη μία, μέσω του μάρκετινγκ εξαπατώνται οι καταναλωτές ότι χρειάζονται πολλά αγαθά και υπηρεσίες που τους είναι άχρηστες και δαπανούν τα ελάχιστα χρήματα που είχαν για να καλύψουν βασικές βιοτικές τους ανάγκες.
Από την άλλη, μέσω των δανείων καλύπτουν μεν πρόσκαιρα τις ανάγκες τους, αναγκάζονται δε να εισέλθουν σε έναν κύκλο αέναου χρέους που όλο και αυξάνεται και αναγκάζονται να εργάζονται όλο και πιο πολύ για να αντεπεξέλθουν.
Έτσι, η όλη διαδικασία παραγωγής επιπλέον χρήματος καταλήγει στη δημιουργία σύγχρονων σκλάβων, που συνεχώς εργάζονται όλο και περισσότερο για να απολαύσουν τα στοιχειώδη και πολλά άχρηστα αγαθά και υπηρεσίες, και ο κόπος τους επιστρέφει στις τράπεζες, και τις εταιρίες που τις στηρίζουν. Και για όλα αυτά τα κέρδη οι Κεντρικές Τράπεζες δεν δώσανε τίποτε, πέρα από χρωματιστά χαρτάκια που καλούμε χαρτονομίσματα.
Β) Οι συνέπειες στα κράτη
Τον ίδιο ακριβώς ρόλο παίζει η Παγκόσμια Τράπεζα για τα κράτη του κόσμου. Η διαδικασία αυτή, έχει ονομαστεί παγκοσμιοποίηση.
Μέσω των διεφθαρμένων κυβερνήσεων που επιβάλει αναγκάζει ένα κράτος να δανειστεί ένα υπέρογκο ποσό από αυτήν. Τα χρήματα αυτά, δεν πηγαίνουν στους πολίτες του κράτους, αλλά σε πολυεθνικές εταιρίες που απολαμβάνουν όλο αυτό το χρήμα χάρη στην συνεργασία τους με την Παγκόσμια Τράπεζα και σε αντάλλαγμα αναλαμβάνουν να κατασκευάσουν υποδομές στο κράτος – θύμα.
Η ειρωνεία είναι ότι οι υποδομές αυτές συνήθως ευνοούν και πάλι την ελίτ την χώρας, που συνήθως συνεργάζεται και αυτή με την Παγκόσμια Τράπεζα. Η συνεργασία συντελείται μέσω των πολυάριθμων λεσχών, φόρουμ, συναντήσεων κ.λπ. που οι ελίτ όλων των κρατών πραγματοποιούν για να συντονίσουν τις δράσεις τους ενάντια στην ανθρωπότητα.
Αφού το κράτος – θύμα χρεωθεί, τότε αναγκάζεται για να ξεπληρώνει το χρέος του, όπως και οι πολίτες – δανειολήπτες, να ξεπουλά τους πόρους του (πετρέλαιο, τουρισμό, ξυλεία), τα συστήματα του (εκπαιδευτικό, ασφαλιστικό, ενεργειακό) κ.λπ.
Φυσικά, όπως και οι πολίτες – δανειολήπτες, το κράτος – θύμα δεν θα μπορέσει να βρει διέξοδο από το φαύλο κύκλο δανεισμού – χρέους – μεγαλύτερου δανεισμού κ.ο.κ. (ή τουλάχιστον σε ελάχιστες περιπτώσεις θα ξεφύγει). Έτσι, οι Κεντρικές Τράπεζες, οι πολυεθνικές εταιρίες και οι κυβερνήσεις που τις στηρίζουν μετατρέπουν όλο και πιο πολύ τα κράτη – θύματα σε αιώνιους χρεώστες – σκλάβους μιας μικρής μερίδας ανθρώπων που τους εκμεταλλεύονται. Εξαιτίας αυτού του συστήματος, ο κόσμος κυριαρχείται από ικανότατες επιχειρησιακές δυνάμεις που κυριεύουν τους φυσικούς πόρους που χρειαζόμαστε για να ζήσουμε, ενώ ελέγχουν το χρήμα που
χρειαζόμαστε για να αποκτήσουμε αυτούς τους πόρους.
Γ) Αποτελέσματα της εφαρμογής του Νομισματικού Συστήματος
· Το 1% του πληθυσμού ελέγχει το 40% της περιουσίας του πλανήτη.
· 34.000 παιδιά πεθαίνουν κάθε μέρα από φτώχεια και από αποτρέψιμες αρρώστιες, και, όπου το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού ζει με λιγότερο από 2 δολάρια τη μέρα...
· Το 1960 το εισοδηματικό χάσμα ανάμεσα στο 1/5 του κόσμου στις πλούσιες χώρες, και στο 1/5 του κόσμου στις άπορες χώρες ήταν 30 προς 1.
Ενώ το παγκόσμιο εθνικό προϊόν αναπτύχθηκε κατά 40% ανάμεσα στο 1970 και στο 1985, οι άποροι αυξήθηκαν, κατά 17%.
Ενώ από το 1985 έως το 2000, εκείνοι που ζούσαν με λιγότερο από 1 δολάριο τη μέρα αυξήθηκαν κατά 18%.
· Το 1980, το μέσο διευθυντικό στέλεχος (CEO) μιας εταιρείας έπαιρνε 40 φορές περισσότερα από ένα μέσο εργάτη, ενώ σήμερα πληρώνεται... 400 φορές περισσότερα.
· Σε εθνικό επίπεδο, το 25% των Αφροαμερικανών ζει κάτω από το όριο της φτώχειας.
· Το ποσοστό της φτώχειας αυξήθηκε (από 30 σε 40 εκατ. πολίτες) δραματικά τα τελευταία 20 χρόνια και παρατηρείται ότι η κατάσταση χειροτέρεψε ακόμη περισσότερο με τη μέχρι σήμερα διακυβέρνηση Μπους.
· Ο αριθμός των Αμερικανών χωρίς ιατρική ασφάλεια αυξήθηκε κατά 1,4 εκατ. και έφτασε στα 45 εκατ. ή το 15,6% του πληθυσμού. Το εισόδημα μιας μέσης οικογένειας έχει παραμείνει στα 43.318 δολάρια.
· Το 2005 το όριο φτώχειας για μια τετραμελή οικογένεια ήταν 17.079 δολ.
· Οι 200 πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο έχουν εισόδημα 1 δισ. δολάρια έκαστος, (40% του ΑΕΠ).
· Οι εξεγέρσεις των πεινασμένων λαών της Ασίας, της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής αναδεικνύουν την αδυσώπητη μανία των πολυεθνικών επιχειρήσεων να διαχειριστούν με τον πιο άνισο και απάνθρωπο τρόπο τον πλούτο της γης. Γιατί με δεδομένο ότι η παγκόσμια παραγωγή τροφίμων καλύπτει 2,5 φορές τις παγκόσμιες ανάγκες, το πρόβλημα εντοπίζεται στη διαχείριση και τη διανομή. Δισεκατομμύρια τόνοι τροφίμων καταστρέφονται για να κρατηθούν οι τιμές στα επίπεδα της κερδοφορίας.
· Η ρίζα του προβλήματος βρίσκεται στο κερδοσκοπικό παιχνίδι των πολυεθνικών επιχειρήσεων και του χρηματιστηριακού κεφαλαίου. Τα κέρδη από τις χρηματιστηριακές πράξεις αγοράς και πώλησης δισεκατομμυρίων τόνων αγροτικών προϊόντων είναι κυριολεκτικά τεράστια.
· Όσοι αντιδρούν στο σύστημα που περιγράφηκε ονομάζονται «τρομοκράτες» και διώκονται ή φυλακίζονται, ή απομονώνονται.
ΠΟΙΟΙ ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ;
1. Οι ΤΡΑΠΕΖΕΣ 2. Οι ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ
· Κεντρικές
· Επενδυτικές
· Εμπορικές
ΓΙΑΤΙ;
Με σκοπό το κέρδος δρουν ενάντια στη Ζωή, στην Ανθρωπότητα, στον Πλανήτη.
ΠΟΙΟΙ ΤΟΥΣ ΒΟΗΘΟΥΝ;
Διεφθαρμένες Κυβερνήσεις, ΜΜΕ, Επικοινωνιολόγοι, Διαφημιστές, Μυστικές Υπηρεσίες, Διεφθαρμένες Δικαστικές Υπηρεσίες.
ΠΟΙΟΙ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΤΙΜΟΝΙ ΤΟΥΣ;
Golden Boys, Κυβερνητικά Στελέχη, Δισεκατομμυριούχοι, Εκατομμυριούχοι.
ΠΩΣ ΔΡΟΥΝ;
Δημιουργούν Πολέμους,
Εξαναγκάζουν Ανθρώπους και Κράτη να ζουν σε Ανέχεια,
Προπαγανδίζουν Υπέρ των Συμφερόντων Τους,
Δημιουργούν Πραξικοπήματα,
Φυλακίζουν «Τρομοκράτες»,
Δοκιμάζουν Επικίνδυνα Φάρμακα σε Ανθρώπους του Τρίτου Κόσμου,
Δολοφονούν Αντιφρονούντες Πολιτικούς και Πολίτες,
Καλλιεργούν το 95% των πρώτων Υλών για τα Ναρκωτικά,
Ελέγχουν όλα τα μεγάλα ΜΜΕ του Πλανήτη,
Κάνουν Δοκιμές Πυρηνικών,
Διαφθείρουν Εκπαιδευτικούς, Πανεπιστημιακούς, Ιερείς, Διανοούμενους για να προβάλουν τις γραμμές τους,
Κρατούν επίτηδες τα αγαθά σε Έλλειψη για να αποδίδουν υψηλές τιμές.
ΤΙ ΤΟΥΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ;
Το κέρδος ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΦΥΣΙΚΟΥ Η ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ
ΠΟΣΟ ΘΑ ΔΙΑΡΚΕΣΟΥΝ;
Μέχρι την σχεδόν εξολοκλήρου ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ του Πλανήτη και των Σκλάβων – Ανθρώπων και Σκλάβων – Κρατών.
http://sites.google.com/site/yannisvelikis/essays/to-nomismatiko-systema-ii
Watch live streaming video from freeandrealtv at livestream.com
Το πώς λειτουργεί το νομισματικό σύστημα είναι από τις πιο σημαντικές γνώσεις που ένας σύγχρονος άνθρωπος πρέπει να έχει για να μπορέσει να κατανοήσει την κοινωνία στην οποία ζει.
Πρώτα από όλα το χρήμα δημιουργείται από την Κεντρική Τράπεζα. Η Τράπεζα δέχεται εντολή από την Κυβέρνηση ότι πρέπει να τυπώσει χρήματα. Αυτό συνήθως το κάνει η Κυβέρνηση επειδή το υπάρχον χρήμα δεν της φτάνει να καλύψει τις υποχρεώσεις για τη λειτουργία του Κράτους, την εξυπηρέτηση παλιών κρατικών δανείων, μία ξαφνική φυσική καταστροφή κ.λπ.
Όντως η Τράπεζα τυπώνει χρήματα, υπό έναν όρο· χρεώνει την Κυβέρνηση. Αυτό το χρέος, που στην ουσία αντιστοιχεί ως χρέος όλων των πολιτών του Κράτους προς την Τράπεζα, θα πρέπει να επιστραφεί και μάλιστα με τόκο! Με άλλα λόγια, η Τράπεζα που θα έπρεπε να λειτουργεί υπέρ του Κράτους και της καλύτερης λειτουργίας του, στην ουσία εκμεταλλεύεται την οικονομική δυσκολία του Κράτους, ώστε να το χρεώσει και να απαιτεί επιπλέον και φόρους.
Το ακόμη πιο παράλογο στην υπόθεση είναι, ότι τα τυπωμένα αυτά χρήματα η Τράπεζα τα φτιάχνει με απλό χαρτί και δεν αντιπροσωπεύουν τίποτα αξίας. Δηλαδή η τράπεζα χρεώνει το Κράτος και αξιώνει τόκους, μην έχοντας δώσει τίποτε δικό της παρά χρωματιστά χαρτάκια που καλούνται χαρτονομίσματα.
Α) Οι συνέπειες στους καταναλωτές
Ωστόσο, η χρέωση του Κράτους δεν είναι η χειρότερη συνέπεια από την εγκληματική, αντικοινωνική και απάνθρωπη λειτουργία της Κεντρικής Τράπεζας. Η χείριστη συνέπεια από την «παραγωγή» χρήματος είναι η υποτίμηση του χρήματος που ήδη υπάρχει. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται πληθωρισμός.
Ο πληθωρισμός είναι στην ουσία ένας κρυφός φόρος, και ελάχιστοι από τους πολίτες – καταναλωτές το γνωρίζουν παρά το ότι έχουν μάθει ότι είναι φυσικό να τον πληρώνουν.
Τα αγαθά και οι υπηρεσίες σε μία κοινωνία είναι πάνω κάτω δεδομένες. Όταν αυξηθεί το χρήμα σε αυτήν την κοινωνία αυξάνεται η ζήτηση αγαθών και υπηρεσιών που όμως δεν υπάρχουν. Συνέπεια της μη προσφοράς αυτών των αγαθών και υπηρεσιών είναι να αυξάνεται η τιμή τους. Έτσι στην ουσία, με την παραγωγή καινούργιων χρημάτων και διάθεση τους στην αγορά μιας κοινωνίας, ανεβαίνουν οι τιμές των αγαθών και υπηρεσιών, πέρα από τη χρέωση του ίδιου του κράτους και των συνεπαγόμενων φόρων.
Για τους εμπόρους, αυτό δεν αποτελεί ιδιαίτερο πρόβλημα. Είτε πουλήσουν 10 εμπορεύματα των 100 ευρώ, είτε 5 των 200, τα ίδια χρήματα θα εισρεύσουν στα ταμεία τους. Για τον υπόλοιπο κόσμο όμως, αυτή η δραστηριότητα των Κεντρικών Τραπεζών είναι εγκληματική, αφού εξαιτίας των οι τιμές των αγαθών και υπηρεσιών γιγαντώνονται με αποτέλεσμα να μην μπορούν πλέον να τις πληρώσουν, αποκλειόμενοι έτσι από τα στοιχειώδη που χρειάζονται για να ζήσουν αξιοπρεπώς.
Η απατηλή, αντικοινωνική και άπληστη λειτουργία του σύγχρονου νομισματικού συστήματος ολοκληρώνεται με δύο ακόμη ενέργειες που δίνουν τη χαριστική βολή στα μη προνομιούχα οικονομικά στρώματα του πληθυσμού: τη δημιουργία πλαστών αναγκών μέσω του μάρκετινγκ και τη διαρκή χορήγηση καταναλωτικών δανείων. Από τη μία, μέσω του μάρκετινγκ εξαπατώνται οι καταναλωτές ότι χρειάζονται πολλά αγαθά και υπηρεσίες που τους είναι άχρηστες και δαπανούν τα ελάχιστα χρήματα που είχαν για να καλύψουν βασικές βιοτικές τους ανάγκες.
Από την άλλη, μέσω των δανείων καλύπτουν μεν πρόσκαιρα τις ανάγκες τους, αναγκάζονται δε να εισέλθουν σε έναν κύκλο αέναου χρέους που όλο και αυξάνεται και αναγκάζονται να εργάζονται όλο και πιο πολύ για να αντεπεξέλθουν.
Έτσι, η όλη διαδικασία παραγωγής επιπλέον χρήματος καταλήγει στη δημιουργία σύγχρονων σκλάβων, που συνεχώς εργάζονται όλο και περισσότερο για να απολαύσουν τα στοιχειώδη και πολλά άχρηστα αγαθά και υπηρεσίες, και ο κόπος τους επιστρέφει στις τράπεζες, και τις εταιρίες που τις στηρίζουν. Και για όλα αυτά τα κέρδη οι Κεντρικές Τράπεζες δεν δώσανε τίποτε, πέρα από χρωματιστά χαρτάκια που καλούμε χαρτονομίσματα.
Β) Οι συνέπειες στα κράτη
Τον ίδιο ακριβώς ρόλο παίζει η Παγκόσμια Τράπεζα για τα κράτη του κόσμου. Η διαδικασία αυτή, έχει ονομαστεί παγκοσμιοποίηση.
Μέσω των διεφθαρμένων κυβερνήσεων που επιβάλει αναγκάζει ένα κράτος να δανειστεί ένα υπέρογκο ποσό από αυτήν. Τα χρήματα αυτά, δεν πηγαίνουν στους πολίτες του κράτους, αλλά σε πολυεθνικές εταιρίες που απολαμβάνουν όλο αυτό το χρήμα χάρη στην συνεργασία τους με την Παγκόσμια Τράπεζα και σε αντάλλαγμα αναλαμβάνουν να κατασκευάσουν υποδομές στο κράτος – θύμα.
Η ειρωνεία είναι ότι οι υποδομές αυτές συνήθως ευνοούν και πάλι την ελίτ την χώρας, που συνήθως συνεργάζεται και αυτή με την Παγκόσμια Τράπεζα. Η συνεργασία συντελείται μέσω των πολυάριθμων λεσχών, φόρουμ, συναντήσεων κ.λπ. που οι ελίτ όλων των κρατών πραγματοποιούν για να συντονίσουν τις δράσεις τους ενάντια στην ανθρωπότητα.
Αφού το κράτος – θύμα χρεωθεί, τότε αναγκάζεται για να ξεπληρώνει το χρέος του, όπως και οι πολίτες – δανειολήπτες, να ξεπουλά τους πόρους του (πετρέλαιο, τουρισμό, ξυλεία), τα συστήματα του (εκπαιδευτικό, ασφαλιστικό, ενεργειακό) κ.λπ.
Φυσικά, όπως και οι πολίτες – δανειολήπτες, το κράτος – θύμα δεν θα μπορέσει να βρει διέξοδο από το φαύλο κύκλο δανεισμού – χρέους – μεγαλύτερου δανεισμού κ.ο.κ. (ή τουλάχιστον σε ελάχιστες περιπτώσεις θα ξεφύγει). Έτσι, οι Κεντρικές Τράπεζες, οι πολυεθνικές εταιρίες και οι κυβερνήσεις που τις στηρίζουν μετατρέπουν όλο και πιο πολύ τα κράτη – θύματα σε αιώνιους χρεώστες – σκλάβους μιας μικρής μερίδας ανθρώπων που τους εκμεταλλεύονται. Εξαιτίας αυτού του συστήματος, ο κόσμος κυριαρχείται από ικανότατες επιχειρησιακές δυνάμεις που κυριεύουν τους φυσικούς πόρους που χρειαζόμαστε για να ζήσουμε, ενώ ελέγχουν το χρήμα που
χρειαζόμαστε για να αποκτήσουμε αυτούς τους πόρους.
Γ) Αποτελέσματα της εφαρμογής του Νομισματικού Συστήματος
· Το 1% του πληθυσμού ελέγχει το 40% της περιουσίας του πλανήτη.
· 34.000 παιδιά πεθαίνουν κάθε μέρα από φτώχεια και από αποτρέψιμες αρρώστιες, και, όπου το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού ζει με λιγότερο από 2 δολάρια τη μέρα...
· Το 1960 το εισοδηματικό χάσμα ανάμεσα στο 1/5 του κόσμου στις πλούσιες χώρες, και στο 1/5 του κόσμου στις άπορες χώρες ήταν 30 προς 1.
Ενώ το παγκόσμιο εθνικό προϊόν αναπτύχθηκε κατά 40% ανάμεσα στο 1970 και στο 1985, οι άποροι αυξήθηκαν, κατά 17%.
Ενώ από το 1985 έως το 2000, εκείνοι που ζούσαν με λιγότερο από 1 δολάριο τη μέρα αυξήθηκαν κατά 18%.
· Το 1980, το μέσο διευθυντικό στέλεχος (CEO) μιας εταιρείας έπαιρνε 40 φορές περισσότερα από ένα μέσο εργάτη, ενώ σήμερα πληρώνεται... 400 φορές περισσότερα.
· Σε εθνικό επίπεδο, το 25% των Αφροαμερικανών ζει κάτω από το όριο της φτώχειας.
· Το ποσοστό της φτώχειας αυξήθηκε (από 30 σε 40 εκατ. πολίτες) δραματικά τα τελευταία 20 χρόνια και παρατηρείται ότι η κατάσταση χειροτέρεψε ακόμη περισσότερο με τη μέχρι σήμερα διακυβέρνηση Μπους.
· Ο αριθμός των Αμερικανών χωρίς ιατρική ασφάλεια αυξήθηκε κατά 1,4 εκατ. και έφτασε στα 45 εκατ. ή το 15,6% του πληθυσμού. Το εισόδημα μιας μέσης οικογένειας έχει παραμείνει στα 43.318 δολάρια.
· Το 2005 το όριο φτώχειας για μια τετραμελή οικογένεια ήταν 17.079 δολ.
· Οι 200 πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο έχουν εισόδημα 1 δισ. δολάρια έκαστος, (40% του ΑΕΠ).
· Οι εξεγέρσεις των πεινασμένων λαών της Ασίας, της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής αναδεικνύουν την αδυσώπητη μανία των πολυεθνικών επιχειρήσεων να διαχειριστούν με τον πιο άνισο και απάνθρωπο τρόπο τον πλούτο της γης. Γιατί με δεδομένο ότι η παγκόσμια παραγωγή τροφίμων καλύπτει 2,5 φορές τις παγκόσμιες ανάγκες, το πρόβλημα εντοπίζεται στη διαχείριση και τη διανομή. Δισεκατομμύρια τόνοι τροφίμων καταστρέφονται για να κρατηθούν οι τιμές στα επίπεδα της κερδοφορίας.
· Η ρίζα του προβλήματος βρίσκεται στο κερδοσκοπικό παιχνίδι των πολυεθνικών επιχειρήσεων και του χρηματιστηριακού κεφαλαίου. Τα κέρδη από τις χρηματιστηριακές πράξεις αγοράς και πώλησης δισεκατομμυρίων τόνων αγροτικών προϊόντων είναι κυριολεκτικά τεράστια.
· Όσοι αντιδρούν στο σύστημα που περιγράφηκε ονομάζονται «τρομοκράτες» και διώκονται ή φυλακίζονται, ή απομονώνονται.
ΠΟΙΟΙ ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ;
1. Οι ΤΡΑΠΕΖΕΣ 2. Οι ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ
· Κεντρικές
· Επενδυτικές
· Εμπορικές
ΓΙΑΤΙ;
Με σκοπό το κέρδος δρουν ενάντια στη Ζωή, στην Ανθρωπότητα, στον Πλανήτη.
ΠΟΙΟΙ ΤΟΥΣ ΒΟΗΘΟΥΝ;
Διεφθαρμένες Κυβερνήσεις, ΜΜΕ, Επικοινωνιολόγοι, Διαφημιστές, Μυστικές Υπηρεσίες, Διεφθαρμένες Δικαστικές Υπηρεσίες.
ΠΟΙΟΙ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΤΙΜΟΝΙ ΤΟΥΣ;
Golden Boys, Κυβερνητικά Στελέχη, Δισεκατομμυριούχοι, Εκατομμυριούχοι.
ΠΩΣ ΔΡΟΥΝ;
Δημιουργούν Πολέμους,
Εξαναγκάζουν Ανθρώπους και Κράτη να ζουν σε Ανέχεια,
Προπαγανδίζουν Υπέρ των Συμφερόντων Τους,
Δημιουργούν Πραξικοπήματα,
Φυλακίζουν «Τρομοκράτες»,
Δοκιμάζουν Επικίνδυνα Φάρμακα σε Ανθρώπους του Τρίτου Κόσμου,
Δολοφονούν Αντιφρονούντες Πολιτικούς και Πολίτες,
Καλλιεργούν το 95% των πρώτων Υλών για τα Ναρκωτικά,
Ελέγχουν όλα τα μεγάλα ΜΜΕ του Πλανήτη,
Κάνουν Δοκιμές Πυρηνικών,
Διαφθείρουν Εκπαιδευτικούς, Πανεπιστημιακούς, Ιερείς, Διανοούμενους για να προβάλουν τις γραμμές τους,
Κρατούν επίτηδες τα αγαθά σε Έλλειψη για να αποδίδουν υψηλές τιμές.
ΤΙ ΤΟΥΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ;
Το κέρδος ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΦΥΣΙΚΟΥ Η ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ
ΠΟΣΟ ΘΑ ΔΙΑΡΚΕΣΟΥΝ;
Μέχρι την σχεδόν εξολοκλήρου ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ του Πλανήτη και των Σκλάβων – Ανθρώπων και Σκλάβων – Κρατών.
http://sites.google.com/site/yannisvelikis/essays/to-nomismatiko-systema-ii
ΜΙΑ 15ΧΡΟΝΗ ΜΑΘΗΤΡΙΑ ΕΣΤΕΙΛΕ ΤΟΥΣ ΕΛΕΓΚΤΕΣ ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ
Το περιστατικό έγινε χτες το βράδυ στην γραμμή 14, περίπου στις 8.30μ.μ. Όταν οι ελεγκτές του ΟΑΣΘ, ζήτησαν εισιτήριο από την 15χρονη μαθήτρια, αυτή τους δήλωσε ότι είναι μέλος του κινήματος «δεν πληρώνω» και ότι κάνει συνειδητή πολιτική πράξη , για τον λόγο αυτό, αρνείται να δώσει τα στοιχεία της, στους ελεγκτές και θα τα δώσει μόνο αν της τα ζητήσει κάποιος αστυνομικός. Τους δήλωσε, ότι επιθυμεί να......
κατεβεί στην επόμενη στάση, γιατί εκεί την περιμένει ο πατέρας της και ότι δεν έχουν δικαίωμα να την κρατήσουν.
Ο οδηγός έκλεισε τις πόρτες και οι ελεγκτές παρεμπόδισαν την έξοδο της ανήλικης φράζοντας την πόρτα με το σώμα τους, προκειμένου να μη μπορέσει να κατεβεί, ώστε να την οδηγήσουν, παρά την θέληση της στο τέρμα (σιδηροδρομικό σταθμό), όπου είχαν ειδοποιήσει την αστυνομία να τους περιμένει. ΄Οταν έφτασαν στο τέρμα, την κρατούσαν μέσα στο λεωφορείο μαζί με άλλες δύο συμμαθήτριες της, που δεν είχαν εισιτήριο, λέγοντας τους, ότι περιμένουν την αστυνομία Η ανήλικη τους έλεγε συνεχώς, ότι διαπράττουν παράνομη κατακράτηση εις βάρος της κι ότι δεν έχουν δικαίωμα, να τους περιορίσουν την έξοδο από το λεωφορείο.
Μόλις ήρθε το περιπολικό, η μαθήτρια επέδειξε το δελτίο της αστυνομικής ταυτότητας στους αστυνομικούς, αφ’ ενός για να μην θεωρηθεί, ότι διαπράττει το αδίκημα της απείθειας αλλά και για να μην έχουν το δικαίωμα να την προσαγάγουν στο τμήμα, προκειμένου να εξακριβωθούν τα στοιχεία της. Ακολούθως ζήτησε από τα αστυνομικά όργανα, να οδηγηθούν οι ελεγκτές στην αστυνομία, διότι την κρατούσαν για μισή τουλάχιστον ώρα, παράνομα και χωρίς την θέληση της, πράγμα και το οποίο έκαναν.
Στο αστυνομικό τμήμα, δήλωσε ότι επιθυμεί την καταγραφή των όσων έγιναν στο δελτίο συμβάντος, προκειμένου να ενεργήσουν οι αστυνομικοί τα νόμιμα. Η ενέργεια αυτή, ήταν νομικά ορθή, προκειμένου να μην καταβληθεί στο κράτος, το παράβολο μηνύσεως αξίας 100 ευρώ. Τόσο η ανήλικη, όσο και οι γονείς της, δήλωσαν ρητά στους αστυνομικούς, ότι δεν δέχονται να μην καταγραφεί το περιστατικό στο βιβλίο συμβάντων.
΄Εξω από το τμήμα συγκεντρώθηκαν τριάντα άτομα, του κινήματος « ΕΠΙΒΑΤΕΣ» Θεσσαλονίκης, οι οποίοι φώναζαν ειρωνικά το σύνθημα: « Λευτεριά στους ελεγκτές».
Αφού έγινε η καταγραφή του περιστατικού, στο δελτίο συμβάντων, ενημερώθηκε τηλεφωνικά η εισαγγελέας υπηρεσίας και στις 11.45 μ.μ. αφέθηκαν οι ελεγκτές. Η εισαγγελική αρχή, έχει την υποχρέωση να κρίνει και να αποφασίσει, για την άσκησης ποινικής διώξεως ή μη εις βάρος των ελεγκτών, σύμφωνα με τα πραγματικά περιστατικά, που θα περιέλθουν σε γνώση της.
Η ανήλικη δήλωσε στους ελεγκτές, ότι θα συνεχίζει να μην πληρώνει εισιτήριο, ως πράξη πολιτικής ανυπακοής. Ο ένας εξ’ αυτών, την διαβεβαίωσε, ότι την επόμενη φορά που θα την δει, δεν πρόκειται να της κάνει έλεγχο και να της ζητήσει εισιτήριο, αλλά την παρακάλεσε απλά, να μην το κάνει θέμα…..κι αρχίσει να φωνάζει μέσα σ’ όλο το λεωφορείο « ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ», γιατί θα τον εκθέσει.
Οι ελεγκτές πέρασαν ένα όμορφο Σαββατόβραδο στο αστυνομικό τμήμα, γιορτάζοντας επί τρεις ώρες «χαρούμενα» την Αποκριά!!! Την επόμενη φορά ας μασκαρευτούν σε …. μαθήτριες για να μην κινδυνεύουν. ΄Αϊντε και καλά κούλουμα…..
ΠΗΓΗ: http://anti-ntp.blogspot.com/2011/03/15.html
Τετάρτη 9 Μαρτίου 2011
...Ευτυχία
Ποιó εíναι στ’ αλήθεια το λíκνο της ευτυχίας;
Ποιά η μορφή, ποιά η υφή, ποιό το χρωμα του;
Ποιά η γεύση, η μυρωδιά, το κρίμα και το δώμα του ;
Μην είν’ σε θάλασσες βαθιές;Μη σε σπηλιές της λησμονιάς;
Κι άραγε ποιοί είναι οι εκλεκτοί που τη γλεντούν
σαν όμορφη γυναίκα σε όργιο ρωμαικό αρχαίων χρόνων;
Κι εκείνη γιατί δίνεται εκούσια στα χέρια ανάξιων ατόμων;
Αυτή είναι, Θεέ μου, η κατάρα σου γι’ αυτούς που ασελγούν;
Μα η πραγματική ΄΄ευτυχία΄΄ βρίσκεται κοντά Σου,
Κάτω απο δέντρα και δίπλα σε ρυάκια υπό το τραγούδι των ουρί!
Εγώ όμως δεν θέλω ν’ αγιάσω ούτε στων πιστών τα χείλη να γίνω προσευχή.
Θέλω το σωστό σωστό και το λάθος λαθος.Αυτός είναι ο άνθρωπος σου!
Ανερμάτιστος
Ποιά η μορφή, ποιά η υφή, ποιό το χρωμα του;
Ποιά η γεύση, η μυρωδιά, το κρίμα και το δώμα του ;
Μην είν’ σε θάλασσες βαθιές;Μη σε σπηλιές της λησμονιάς;
Κι άραγε ποιοί είναι οι εκλεκτοί που τη γλεντούν
σαν όμορφη γυναίκα σε όργιο ρωμαικό αρχαίων χρόνων;
Κι εκείνη γιατί δίνεται εκούσια στα χέρια ανάξιων ατόμων;
Αυτή είναι, Θεέ μου, η κατάρα σου γι’ αυτούς που ασελγούν;
Μα η πραγματική ΄΄ευτυχία΄΄ βρίσκεται κοντά Σου,
Κάτω απο δέντρα και δίπλα σε ρυάκια υπό το τραγούδι των ουρί!
Εγώ όμως δεν θέλω ν’ αγιάσω ούτε στων πιστών τα χείλη να γίνω προσευχή.
Θέλω το σωστό σωστό και το λάθος λαθος.Αυτός είναι ο άνθρωπος σου!
Ανερμάτιστος
Τρίτη 8 Μαρτίου 2011
Τρίτη 1 Μαρτίου 2011
Στην κοινωνία των ακοινώνητων..
Καθώς κοιτούσα video στο youtube αυτό εδώ μου κίνησε το ενδιαφέρον.
Πρόκειται για ένα αστείο βιντεάκι από την εκπομπή candid camera στην Αγγλία στο οποίο σκηνοθετούν "κλοπή" με δυο μέλη του συνεργείου να παριστάνουν ο ένας τον "πορτοφολά" και ο άλλος το θύμα.
Αυτό που προσωπικά δεν βρήκα αστείο, αλλά αντίθετα ανησυχητικό είναι η απάθεια με την οποία ο γύρο κόσμος αντιμετώπιζε το περιστατικό, με εξαίρεση ίσως την κοπελίτσα στο τέλος (να σημειώσουμε για τα υποψήφια θύματα ήταν ένα πραγματικό περιστατικό κλοπής που λάμβανε χώρα μπροστά στα μάτια τους). Έχουμε στα αλήθεια αποξενωθεί τόσο πολύ από τον συνάνθρωπό μας? Και είναι στα αλήθεια οξύμωρο. Σε μια εποχή με τα τόσα μέσα επικοινωνίας, και κοινωνικής δικτύωσης έχουμε στα αλήθεια μετατραπεί σε μια κοινωνία αγνώστων?
Πρόκειται για ένα αστείο βιντεάκι από την εκπομπή candid camera στην Αγγλία στο οποίο σκηνοθετούν "κλοπή" με δυο μέλη του συνεργείου να παριστάνουν ο ένας τον "πορτοφολά" και ο άλλος το θύμα.
Αυτό που προσωπικά δεν βρήκα αστείο, αλλά αντίθετα ανησυχητικό είναι η απάθεια με την οποία ο γύρο κόσμος αντιμετώπιζε το περιστατικό, με εξαίρεση ίσως την κοπελίτσα στο τέλος (να σημειώσουμε για τα υποψήφια θύματα ήταν ένα πραγματικό περιστατικό κλοπής που λάμβανε χώρα μπροστά στα μάτια τους). Έχουμε στα αλήθεια αποξενωθεί τόσο πολύ από τον συνάνθρωπό μας? Και είναι στα αλήθεια οξύμωρο. Σε μια εποχή με τα τόσα μέσα επικοινωνίας, και κοινωνικής δικτύωσης έχουμε στα αλήθεια μετατραπεί σε μια κοινωνία αγνώστων?
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)